Nadat Corné en ik vanavond gegeten hadden, lag er een heerlijke, oranje, ronde sinaasappel op ons te wachten.
Ik pakte de sinaasappel om hem te schillen, en zag een klein zwart plekje zitten. Maar ik dacht dat het wel mee zou vallen, dus begon te schillen.
Mijn wijze man zei dat we hem nu net zo goed weg konden gooien, omdat hij van binnen waarschijnlijk helemaal verrot zou zijn.
En ja hoor, hoe meer en meer ik schilde de zwarte plek werd steeds groter.
Wat een mooie toepassing van wat ik met het Peuterprogramma van Heartcry en de kinderclub van de ICF verteld heb aan de kinderen.
Het gaat niet om de buitenkant maar om de binnenkant. Hoe lekker de sinaasappel er ook uit leek te zien, van binnenuit was hij verrot. Zo kan het ook bij ons zijn. Van de buitenkant zien we er mooi uit, maar van binnen zijn we dood.
"Want de mens ziet aan wat voor ogen is,
maar de Heere ziet het hart aan".